திருச்சிற்றம்பலம்
<> வேடம் <>
ஏதங்கள் என்னை எடுத்து விழுங்கி
வேதனையில் யான்விடும் ஓலமுன் –
எட்டினால் ஈசன்நீ எல்லார்முன் ஆ
நட்டந்தான் நட்டமா மோ? 1
(ஏதம் – துன்பம், நோய்)
மோனம் பயின்று முனிவர்தமக்(கு)
ஞானம் புகட்டுமந்த நற்சமயம் – தீனமாய்
ஈனன்யான் இங்கே எழுப்பும் கதறலா
மோனம் முறிந்துபோ மோ? 2
மோதகக் கையன் முருகன் உமையோடு
நாதா!நீ சேர்ந்திருக்கும் நற்றரு
வாடுமென் கூச்சலங்கு வந்துசே ரா
வேடம் புனையலா மோ? 3
வேட மெடுத்தாய் விறகுவெட்டி யாய்
கூடல்நகர்ப் பாணன் குறைதீர்க்க
வல்லோய்!உன் தாசனென வேடமிட்டு உ
வெல்லுமுனம் காப்பாய் விரைந்து.
விரைகழல் வேந்த!நீ ஏற்கின்ற வேட
விரைவில் கலைந்துனது மெய்யாம் –
காட்டிக் கொடுப்பதைக் கண்டுளரென் மெய்யுருவை
நாட்டாரெந் நாளுமறி யார். 5
யார்செயிப்பார் ஆயினும் யானேற்கு
நேர விழைவதுநின் மெய்யடியைச் – சார்தலன்றோ?
நஞ்சருந்திப் பாரோர் நலம்காத்தோ
வஞ்சம் தவிர்க்கஅருள் வாய். 6
வாய்ச்சொல் செயலெண்ணம் மாறாமல்
வாய்ப்பை எனக்களிக்க மாட்டாயோ?
காட்டிலும் உன்னருளைக் காட்டும்
ஓட்டாயென் பொய்ம்மை உரு. 7
உருவில்லா உன்னை உருக்கொண்ட என்
ஒருகாலும் ஆகா(து) உணரப் – பெரு
கூர்ந்தென்னைச் சீராக்கிக் கூட்
சேர்க்கையில் யான்திருந்த வே.
(கூட்டிவைத்தல் = வேண்டுவன புரி
வேண்டிநிற்கும் நானும் வெளித்தெரியும் நீயுமெங்கும்
யாண்டும் இருக்கும் அறிவென்று – தாண்டவத்தில்
நீயுணர்த்தும் தத்துவத்தை நெஞ்சில் நிலைநிறுத்தி
ஓயச்செய் என்ஓட்ட மே. 9
(நானும்… அறிவு: இப்பால் நானும் புறத்தே என் கண்கட்குத் தோன்றும் நீயும், இடம், கால வரையில்லாத இருப்பு (’சத்’) பற்றிய அறிவான (’சித்’) ஒன்றே.)
மேன்மேலும் கூட்டும் வினைகள் விளைவிக்கும்
நானாம் அகந்தை நசித்திடக் – கோனுன்றன்
தாளென் அகத்துள்ளே தங்கவைப்பின் வாழுகின்ற
நாளெல்லாம் நன்னாளா மே. 10
அனந்த் 21-7-2017
(அந்தாதி வெண்பாப் பதிகம்)
