திருச்சிற்றம்பலம்
<> பாதையின் முடிவு <>
எண்ணச் சுமையை என்றன் இதயம்
ஏந்திச் செல்லும் பாதைஇஃது
... எங்கே சென்று முடியும்
என்றென் உள்ளே கலக்கம் எழுகிறது
கண்ணின் இமைகள் கனத்தைத்
தாங்கிக் களைத்துப் போய்க் கண் எரிகிறது
... கரையே இல்லாக் கடலைப்
போலக் கடக்கும் வழிஏன் படர்கிறது?
உண்ணும் உணவாய்த் துயரே ஆகி உள்ளம் கருகிச் சாய்கிறது
... உலகில் வீடும் பொருளும்
உதவா உண்மை நெஞ்சில் உறைக்கிறது
மண்ணின் உறவை விடுத்து
மடியும் அந்நாள் வருமுன் ஐயா!உன்
... மன்றில் ஆடும் பதமே
என்றன் வழியின் முடிவாய் விதியாயோ?
(யாப்பு: பதினான்கு சீர் ஆசிரிய விருத்தம்; அரையடி: தேமா மா மா மா மா மா மா)
.. அனந்த் 21-6-2013
No comments:
Post a Comment