திருச்சிற்றம்பலம்
(பன்னிருசீர் விருத்தம்; சந்தம்: தனதனன தனதனன தனதனன தனதனன தனதனன தானா தானானா)
கனகமென ஒளியுமிழும் கலுழன்மிசை உலவிவரு மாயோன் சேயோடு
... ககனவெளி தனில்வதியு மமரர்களுங் கயிலைமலை
வாயில் சேராநின்(று)
அனவரதம் அரனுனது அடிநிழலில் புகழ்பரவு வேளை நாயேனிங்(கு)
... அழுவிழியுந் தொழுகரமும் அகமுழுதும் உனநினைவும் மேவ நீயோர்நாள்
எனையுமுன தடியவரில் கடைநிலையன் எனும்நினைவில் வாழ்வோன் ஆவானென்(று)
..இறையுனது மனமதனில் கருதியொரு கணமுனது சேவை தாராயோ?
தனதுகழல் நினையடியர் தமதுதுயர் களைதலைவன் நீயே ஆமென்று
... சகமுணருந் தருணமிது சடிதிஎன முனம்விரைந்து காவாய் தேவேசா
(கலுழன்= கருடன்; ககனம்=ஆகாயம்; வதியும்=வசிக்கும்; சேராநின்று=சேர்ந்து;
அனவரதம்=எப்போதும்; உன= உனது; கடைநிலையன்=புறவாயிலில் இருப்பவன்; சேவை=தரிசனம்; சடிதி=
விரைவில்; என = எனது)
.. அனந்த் 4-11-2014
No comments:
Post a Comment