திருச்சிற்றம்பலம்
<> ஒற்றைத் தனியன் <>
ஒற்றை ஆளாய் எருதேறி உலகைச் சுற்றி இரந்துண்பாய்ஒற்றைச் சொல்லில் உறைந்திருக்கும் உண்மை உரையா துரைத்திடுவாய்*ஒற்றைத் தனியாய் ஒப்பிடவே றொன்றும் இல்லாப் பரம்பொருளே!ஒற்றிக் கொண்டேன் உன்னுடன்நான் ஒற்றி யூர்வாழ் பெருமானே.
(*மௌனமாய்)
<> ஒன்று கேட்பேன் <>
காலொன்று தூக்கிக் கரமொன்று காட்டிக் கனகமன்றில்கோலொன்று தாங்கிக் கிழமொன்று காணக் குதிக்குமுன்றன்பாலொன்று கேட்பேன் பயனொன்று மில்லாத பாரிதனில்சூலொன்றில் வீழும் துயரொன்றும் வாராச் சுகமருளே.(சூல் - கருப்பப் பை)
<> ஒன்றே பலவாம் <>
ஒருமையே மேன்மை யென்று தனிமையில் அமர்ந்து பின்னர்இருமையாய்ப் பலவாய் ஆன புதுமையோய்! இயம்ப லாகாப்பெருமையோய்! மறுமை இம்மைப் பிறப்பிலா மெய்ம்மை யோனே!கருமைசேர் கண்டத் தோய்!என் கயமையை நீக்கு வாயே !
.. அனந்த் 11-12-2016(சிவலிங்கம் படம்: திருவொற்றியூர் ஆதிபுரீச்வரர் - நன்றி: இணையத் தளம்)
No comments:
Post a Comment