திருச்சிற்றம்பலம்
<> பொருள் இல்லை <>
சுட்டுப் பொசுக்கின் சாம்பரெனத்
.. தூசாய் மாறும் இவ்வுடலைத்
தொட்டுத் தடவிப் பேணிவந்து
.. சுகமீ தென்று திரிந்தேனை
நட்டம் ஒன்றை நீகாட்டி
.. நலமீ தென்றென் உளம்புகுந்து
விட்ட பின்னர் குறையென்று
.. விளம்பப் பொருளொன்(று) எனக்கிலையே
<> எல்லை இல்லை <>
எட்ட நின்றுன் சொலற்கரிய
.. எழிலைச் சுவைப்பேன் ஒருபோதில்
தொட்டுன் மேனி தனில்மலரைத்
.. தூவி மகிழ்வேன் ஒருவேளை
கட்டிப் பிடித்துன் காலடியில்
.. கதறி அழுவேன் ஒருநேரம்
நட்டம் புரியும் நாத!உனை
.. நண்ணும் வகைக்கோர் வரையுண்டோ?
<> இணை இல்லை <>
அழும்போ தென்னை எடுத்தணைக்கும்
.. அன்னை ஆவாய் அடுத்தகணம்
விழும்போ தென்றன் அப்பனெனத்
.. மேலே தூக்கி மகிழ்விப்பாய்
தொழும்போ தெனக்குப் போதகனாய்
.. தோன்றி வாழ்வின் பொருளுரைப்பாய்
முழுதாய் என்னை ஆட்கொண்ட
.. முதலே! உனக்கோர் இணையிலையே.
<> குறை இல்லை <>
இல்லை இனியெற்(கு) எக்குறையும்
.. என்றின்(று) இறுமாந் திருக்கு(ம்)வண்ணம்
தில்லைப் பதியில் நடமாடும்
.. திருக்கோ லத்தைக் காட்டிநின்றாய்
வல்லோய்! உன்றன் வண்மையெனும்
.. வாரி தன்னில் நனையுமென்னைத்
தொல்லை இனியும் தொடர்வதுண்டோ
.. சொல்லற் கரிய சீருடையோய்!
அனந்த் 19-5-2016
